O tym horrorze mówili wszyscy. W końcu jest dostępny na SkyShowtime

Robert Eggers dał się poznać jako reżyser, który potrafi przekształcać tradycję kina grozy w pełne głębi psychologiczne opowieści. Jego wcześniejsze filmy, takie jak „The Witch” czy „The Lighthouse”, zyskały status kultowych dzięki sugestywnemu stylowi, surowemu klimatowi i wnikliwej analizie ludzkiego lęku.

Twórca powrócił z nową interpretacją ikonicznego „Nosferatu” i raz jeszcze udowodnił, że potrafi przekształcić klasykę w nowoczesne arcydzieło grozy. Premiera filmu na platformie streamingowej otwiera możliwość doświadczenia tej opowieści na nowo, w domowym zaciszu, ale z emocjonalnym ciężarem, który trudno z siebie zrzucić.

Obsada „Nosferatu”. Niesamowita Lily-Rose Depp

Robert Eggers w roli wampira Orloka obsadził Billa Skarsgårda, którego fizyczna metamorfoza i intensywna gra aktorska wywołują niepokój i grozę. W roli Ellen Hutter występuje Lily-Rose Depp, która swoją psychologiczną kreacją przykuwa uwagę widza i stanowi centrum emocjonalne filmu.

Nicholas Hoult wcielił się w Thomasa Huttera, a Willem Dafoe w profesora Von Franza – ekscentrycznego badacza okultyzmu. Towarzyszą im Emma Corrin jako Anna Harding i Aaron Taylor-Johnson jako Friedrich Harding. Ważne role odgrywają także Ralph Ineson jako doktor Sievers oraz Simon McBurney jako Herr Knock, przełożony Thomasa.

Czym wyróżnia się nowy „Nosferatu”?

Film Roberta Eggersa wyróżnia się przede wszystkim niezwykłą atmosferą. Każdy kadr został skrupulatnie zaplanowany, a gotycki klimat przenika każdą scenę. Zdjęcia Jarina Blaschke wykorzystują cienie i światło księżyca, by budować napięcie i tworzyć duszną, hipnotyzującą estetykę. Obrazy są jednocześnie piękne i przerażające – jakby widz śnił koszmarny sen, z którego nie można się obudzić.

Warstwa dźwiękowa filmu działa równie sugestywnie. Muzyka nie tylko podkreśla nastrój grozy - momentami przytłacza swoją intensywnością. Niepokojące dźwięki skrzypiec, szumy, zawodzenia i odgłosy nie do końca ludzkie tworzą efekt pełnego zanurzenia w piekle na ziemi.

Mocne strony „Nosferatu” w wersji Eggersa

Mocną stroną produkcji jest również psychologiczna głębia. Film przedstawia postać Ellen jako ofiarę niezrozumianej choroby psychicznej, będącej efektem kontaktu z nadprzyrodzonym złem. Zamiast stereotypowego wizerunku bezradnej kobiety, twórcy ukazują jej wewnętrzne rozdarcie – między strachem a fascynacją, między chorobą a jasnością umysłu. Ta niejednoznaczność czyni postać Ellen wyjątkowo przejmującą i autentyczną.

Reżyser nie ucieka też od mocnych scen. Plaga szczurów, groteskowe rytuały, krwawe wizje i demoniczne pojawienia się Orloka zapadają w pamięć i wstrząsają emocjami widza. Siłą nowego „Nosferatu” jest także jego wielowymiarowość. Dzięki temu film nie jest jedynie straszny, ale też głęboko poruszający i skłaniający do refleksji.

Czytaj także:

• 9 nominacji do Oscara zupełnie nie dziwi. Przez śmiech do łez w niesamowitej scenerii
• Ukryta perełka z HBO. Zaskakuje głębią i czułym humorem na tle „zwyczajnego” życia
• Ten film mógłby trwać cały dzień, a i tak bym oglądała. Tytuł mówi sam za siebie